l mond schendù de mi lecorc...
My Dolomites,
the hidden world of my memories...
L vënt dla sëira
L vënt dla sëira
nes porta caprò pensieres duiëusc,
l got dl
tëmp ie drusà
y la legrëzia de viver regor ora sun fonz…
Tl ciel dl urient
se raida la filadrëssa,
l destin à bele sentà
si ueves da tuesse tla plea davierta…
Mo n iede se cialons ti uedli,
zënza ne vester boni de dì brocia,
trangujei aspitons l’ëura morba
cun n dejider sufuià dedite…
L tëmp se destir’ ora tl’ angunia,
son tan dalonc da dut
y mo plu da nëus nstësc,
canche sona l’ Anmaria…
L tëmp scirmà demez
a viver la vites di autri…
L’ ie ëura che me godi
chësc sulentum tan rer
zënza l sonn de n fonin che me spierd.
Miné de fé drët
y falé ju
dut :
a nia ne jova la ulentà
de ti unì ancontra
a jënt che se pasc de si ridà…
On perdù uni urientamënt
che ne sibe scioldi y pudëi:
perchël povester se tenions tan strënc
ala formes uetes dla tradizion
sciche un che arnaghea a na breia freda…
Chësc popul ie bën valënt,
l basta ti cunté dant na baujia
cun paroles
scëmples y mus de bront
y jì inant ala
cunté for inò
per se davanië si crëta y si usc...
Putënt
L sënn che te es
contra duc chei che ne uel
nia pensé coche
tu la pënses...
L pudëi che te lasces ora
sun chei che ne possa
nia se paré…
La tëma che te
descëides
tl cuer de chei
che te ues pesté
sot...
Dut chësc unirà a
te crì
canche ne te
sares plu nët nia,
despià di sënies dl privilegh...
N puere vedl, da sëul cun si lecorc,
de sutroc,de
torc, de fauziteies,
de gaujes
vejeledes ti palac dla baujia...
N puere coscio, schivà da duc,
sëul te si sëmi
de glories passedes,
te si perjon de
remorsc safuiei...
Commenti
Posta un commento